;)ตอนนี้เราต้องมีคิดแยกระหว่าง "การช่วยเหลือชั่วขณะ" กับ "การสอนการชี้แนะให้เขามีความรู้ช่วยเหลือตัวเองได้ในวันข้างหน้า" ครับ
วันข้างหน้าวงการปักจะเละเทะขึ้นเพราะอะไร..?
ผมอยู่นทั้งที่มืด และ ที่สว่าง ที่มืด มีคนมาเล่าปัญหาให้ผมฟังเสมอ ทุกวันนี้คนบางกลุ่มมักง่าย เขาบอกกันว่า ลายปักไม่ต้องทำเป็นก้ได้ ไปหาโหลดตามเวปเอา
ทุกวันนี้ผมงดแจก เพราะการให้ความรู้ การให้วิชามันเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่แล้ว ในชีวิตผมเสียเงินซื้อความรู้มาเสียเงินค่าเทอม เสียเงินค่าโง่ซื้อโปรแกรม 3 หมื่น มีความรู้ทดลองทำอะไรได้ก็มาสอนคนอื่นฟรีๆ ไม่เอาตังค์ ผมให้ความสำคัญกับแหล่งความรู้ทุกที่ได้ความรู้จากเขามา ผมอยู่โซเซ่นมาหลายปี บางคนและหลายๆคนความรู้ด้านปักเป็น 0 เขามาได้ความรู้จากเวปจนนำไปประกอบอาชีพได้ พอขอความช่วยเหลือ ไม่เคยยื่นมือมาช่วยเลย เอาอย่างเดียว โปรแกรมมากูก็ขอก่อนใคร นั้นเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมเกือบยกเลิกการให้ความรู้กับใคร พวกเห็นแก่ตัวทั้งหลายอ่านสิ่งที่ผมเขียนส่องกระจกมองหน้าตัวเองแล้วชี้หน้าตัวเองว่า
"มึงเห็นแก่ตัว" การให้คือ สิ่งที่ดีครับ แต่หากเราให้แล้วทำให้สังคมไม่เกิดการพัฒนา ทำให้คนเกิดความมักง่าย ก็ไม่สมควรให้ หรือให้แต่น้อย
การหามาแบบได้ฟรี ก็คงคล้ายๆคนหนึ่งพยายามอ่านหนังสือเพื่อทำข้อสอบให้ได้ แต่อีกคนไม่อ่านไม่ฝึกฝน ไม่ทำอะไร รอลอกคำตอบเขาอย่างเดียว
ด้านงานปักเราช่วยกันสอนเทคนิคต่างๆ เพื่อให้คนทำอาชีพปักมีความรู้ ทำลายปักได้สวยๆ คนไทยได้สวมใส่เสื้อผ้าที่มีลายปักสวยๆที่มีมาตรฐานที่ดี ผมว่า นั้นคือเป้าหมายใหญ่ๆ มากกว่า เพราะเทคนิคต่างๆเมื่อก่อนอยู่ในโลกมืด ไม่มีใครเขาสอนกัน วันนี้มีคนสอน มีคนให้ความรู้มากมายแล้วไม่ยอมไผ่หาความรู้ ไม่ยอมทำให้ได้ อย่ามาทำงานปักเลยครับ ถ้าเป็นเจ้าแก่มีเงินจ้าง มีเงินซื้อก้ว่าไปอย่าง
แต่นี่อยากอยู่รอด อยากเจริญ คิดขออย่างเดียว ไม่ใช่ลุงเอี่ยม แห่งวัดไร่ขิ่งนะครับ ที่ลุงแค่นั่งเฉยก็มีคนให้ลุงเป็นล้านๆ เพราะเขามองว่าลุงไม่เห็นแก่ตัว ให้ลุงแล้วลุงก้เอาไปทำทานต่อสุดท้ายก็ "กัมมุนา วัตตติ โลโก"
สัตว์โลกทั้งหลายย่อมเป็นไปตามกรรม
ขอจบการรำพึงรำพันแต่เพียงเท่านี้....ขอ อภัย ผมก็เป็นผมที่เขียนตรงๆเช่นเดิม..เอวัง
คุณไม่สามารถดูข้อความนี้.กรุณา
ลงทะเบียน หรือ
เข้าสู่ระบบ