ต่อวันแรกที่ไปถึง
พอออกจากตรวจคนเข้าเมือง น้องหยิบกระเป๋ามารอ เราก็สังเกตุ ทำไมสีมันเข้มขึ้น ก็ไม่สงสัยอะไร และก็ไม่ได้จับกระเป๋า ลูกเป็นคนลาก
จนเดินออกมาจาก Airpost มารอรถบัส สังเกตุเห็นซิปไม่ได้ล๊อค ก็เลยเปิดดู อ้าวของหายไปไหนหมด ไม่ใช้กระเป๋าฉันนี้ เวร
รีบเดินกลับเข้าไป ก็เข้าไม่ได้ออกมาแล้ว ต้องติดต่อเจ้าหน้าที่ ก็ ให้น้องรอกับลูก เราก็ไปกับแฟนน้องสาว เดินวนสนามบินอยู่ 3 รอบ กว่าจะเจอ
ถามคนนี้บอกไปทางนู้น ถามคนนู้นบอกไปทางนี้
จนเค้าให้เข้าไปหาที่จุดเดิมได้หนึ่งคน ฉันเข้าไปเอง (ขอให้เจอ) เดินหาแล้วไม่มี แสดงว่าอีกคนก็หยิบไป
เค้าก็ให้กรอกข้อมูลอยู่กี่วันพักที่ไหน อะไรยังไง
คิดถูกแล้วที่ตัวเองซื้อซิมโทรศัพท์ และเก็บข้อมูลไว้ในโทรศัพท์
ออกมา ไม่ซีเรียส แต่น้องสาวซีเรียสแล้ว เราบอกไม่เป็นไร มีแต่เสื้อผ้า 4 คน แม่ลูก ถ้าเป็นกระเป๋าเงินจะร้องไห้ อันนี้เสื้อผ้า ชิวๆๆซื้อใหม่ ได้ ช้อปจริงแน่งานนี้
เวลาก็ เลทไป ชั่วโมงกว่า เปลี่ยนแผน
ไปที่พักเลย เช็คอินเสร็จ
ไปไหว้เจ้าแม่กวนอิม และไป The Peak
พอตอนขึ้นรถโดยสาร น้องขึ้นไปก่อน ใช้บัตร Octopus
พอลูกเราขึ้นไป มันแจ้งเงินหมด ไปไม่ได้ และตรงนั้นไม่มีที่เติมเงิน น้องสาวกับแฟนเลยไปก่อน เหลือเรากับลูก 4 คน มองหน้ากัน ทำไง
ป่ะลูก ต้องเดินหาที่เติมเงิน และกลับมาที่เดิม ก็ต้องเดิน อีก
คราวนี้หัวมันคิดอะไรไม่รู้ ก็ไม่นั่งสายเดิม260 กลัวหลงเพราะ เค้าบอกเห็นตึกกลมๆๆและลง เราก็กลัวหลง
เห็นสาย 15 ไปThe Peak ก็ขึ้นไปTHE Peak ดีกว่าจุดใหญ่ไปรอที่นั้น
ซึ่งความจริงแล้ว เรามีบัตรรถรางขึ้น-ลง ซื้อไว้แล้ว ไม่ต้องนั่งรถบัส
พอไปถึงข้างบน The Peak ก็ฝนตก หมอกลง รอน้องสาวอยู่ 2 ชั่วโมง
น้องก็รออยู่ข้างล่าง 2 ชั่วโมง (น้องไม่ซื้อซิม ติดต่อกันไม่ได้)
เอาไงบอกลูกไม่รอแล้วเรากลับที่พีกดีกว่า
คุณไม่สามารถดูข้อความนี้.กรุณา
ลงทะเบียน หรือ
เข้าสู่ระบบก็ไม่รู้อีกว่าเราน่ะอยู่บนเดอะพีคแล้ว เห็นเค้าเดินไปทางไหนก็ตามเค้าไป
อ้าวนี้มันทางลงนี้
คุณไม่สามารถดูข้อความนี้.กรุณา
ลงทะเบียน หรือ
เข้าสู่ระบบลงไปถึงข้างล่าง ก็งงจะขึ้นรถMTR สถานีอยู่ไหน(เตรียมการไว้นานจนลืม และก็ประมาณตื่นเต้น หลายอย่างทำให้มานึกที่หลัง ทำไมเราไม่ทำยังงั้นยังงู้นยังงี้ และอยู่กับลูกต้องเป็นผู้นำ จะมาทำตระหนกตกใจไม่ได้ ต้องเชื่อมั่นว่า ยังไง แม่ก็กลับที่พักได้) โทรศัพท์ก็มีแต่ก็ งง นิดๆๆเดินประมาณ 1โล ผ่านตึกนู้นทะลุตึกนี้
ถามไปตลอดทาง เจอสถานีแล้ว
คุณไม่สามารถดูข้อความนี้.กรุณา
ลงทะเบียน หรือ
เข้าสู่ระบบ ลงเสร็จ ไฟฟ้าใต้ดิน ทางออก มีอยู่ 5ทิศ ก็ไม่รู้อีกว่าต้องโผล่ ทิศไหนไม่ได้ดูไว้ตอนออกมารอบแรก ถึงจะถึงที่พัก ก็โผล่ออกไปและเดินวนอีกสัก พัก แย้ถึงแล้ว นั่งพักในห้องสักพัก น้องก็กลับมา
และก็แพลนออกไปซื้อเสื้อผ้า เพราะไม่มีใส่
ออกไปทานข้าว ซื้อเสื้อผ้าให้ลูกไว้ใส่ คนละชุด ลูก ใส่นอนและพรุ้งนี้ด้วยชุดเดียว
กำลัง ม่วนกับเสื้อผ้า น้องมาเคาะประตู มีข่าวดีมาบอก มาแว้วววว
คุณไม่สามารถดูข้อความนี้.กรุณา
ลงทะเบียน หรือ
เข้าสู่ระบบ ฉันมีเสื้อผ้าแล้ว เย้ย้ย้ย้ย้
แค่วันแรกก็ สุดๆๆ หลับเอาแรง มีต่ออีก 2 วัน
กฏ-กติกา : ห้ามจำหน่าย, จ่ายแจก ซอฟแวร์ หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ในเว็บบอร์ด Thaiemb แห่งนี้โดยเด็ดขาด
