ขอพูดอะไรตรงๆ นะ
ผมว่า ผักอ่ะเริ่มต้นที่ 10 แทนที่จะนับ 1 2 3 4 5 ..... เหมือนคนอื่น สังเกต มีปัญญาลงทาจิมา ราคาเป็นล้านๆ แต่ไม่มีปัญญาตีบล็อก ผมว่า การที่เราเดินผิด มันสร้างความลำบากแก่เราอย่างนี้
อย่าหาว่าผมงั้นงี๊ กันกระทู้ของผัก ผมยังช่วยเสมอ แต่อยากเตือนพวกหนุ่มเลือดร้อน ตังเยอะ ทั้งหลาย ไม่ใช่มีตังค์แล้วจะสร้างธุรกิจให้ใหญ่ ในวันเดียว
ประเทศเขาไม่ได้สร้างกันในวันเดียวครับผัก
...หวานเมื่อชม ขืนขม เมื่อตักเตือน
ชมก็เหมือน ยาพิษ เชื่อมน้ำหวาน
คำชื่นชม อาจเพียง ลมพัดผ่าน
คำเตือนตัก มักขมนาน แต่หวานใน...
...แต่บางคน ไม่เข้าใจ ในสำนวน
เมื่อตักเตือน กลับด่วน ชวนด่าใส่
คนตักเตือน ก็มี หัวใจ
อุสาเตือน จากใจ ใยมองเมิน....
...แต่พอใคร นิยม กล่าวชมชอบ
ก็รีบส่ง ยิ้มมอบ หอบสรรเสริญ
เมื่อหลงใหล ในคำ ที่ยอเยิน
กลัวเหลือเกิน ว่าจุดจบ เป็นอย่างไร...
...ยาดี จักขืนขม ธรรมดา
ขมลิ้น ไม่สิ้นค่า รักษาหาย
ยาหวานลิ้น อาจสิ้น ชีวาวาย
อาจสอดไส้ ยาพิษ ในฤทธิ์ยา.
ผมทราบครับ ว่าผมยังไม่เก่งพอที่จะ ทำอะไรทีเดียวถูก แต่ผมถอยไม่ได้แล้วครับ เหมือนโดนจับโยนลงบ่อจรเข้ ก็ต้องเอาตัวรอด
วันไหนผมยอมแพ้ก็จบทันที ทุกวันนี้ผมเจอปัญหา ผมแก้ได้ตลอด แก้มันอยู่อย่างนั้น
ลายปักตี ไม่ผ่านก็ตีวันนั้นให้เสร็จ และต้องผ่าน ไม่ผ่านก็ต้องแก้อยู่อย่างนั้น ไม่งั้นยังไงผมก็จะไม่นอนครับ
และ . . .
มันได้ผลทุกครั้งครับ จนผมยึด คติให้กับตัวเองว่า "ผมจะประสบความสำเร็จทุกวัน"
เมื่อก่อนเล่นเกมส์ถึงเช้า เที่ยวกินเหล้า จนดึก
แต่เดี๋ยวนี้ เปลี่ยนเป็น ตีบล็อค/เฝ้าสอนคนงาน ทั้งวันครับ
ถ้าย้อนเวลาไปได้ ผมขอเริ่มต้นที่ 20 เลยครับ
เพราะนิสัยผมชอบเอาชนะ ชอบการแข่งขัน และชอบการกดดันอยู่แล้วครับ
มันทำให้ผมทำอะไร (หลายๆอย่างที่ผ่านมา) เก่งทัดเทียมกับคนอื่นๆที่เก่งมาก่อนครับ
แต่ถ้าสิ่งไหน ผมรู้สึกว่ามันไม่มีความท้าทาย หรือไม่มีการแข่งขัน ผมจะเบื่อและเลิกไปครับ
ตอนนี้ผมสู้มาได้ 6 เดือนแล้ว ไม่เห็นเป็นไร อีกแค่ 18 เดือน มันใกล้มากครับ
ผมมั่นใจว่าสักวันผมจะต้องเก่งได้ครับ โดยมีครูแมว และ ครูทุกๆ ท่าน คอยให้คำแนะนำครับ
ปล.ใครเตือน ใครสอน ผมฟังนะครับ ผมไม่ดื้อ
กฏ-กติกา : ห้ามจำหน่าย, จ่ายแจก ซอฟแวร์ หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ในเว็บบอร์ด Thaiemb แห่งนี้โดยเด็ดขาด
