จากภาพ จะมีตัวหนังสือ และก็กรอบ สีขาว
งานแบบนี้ ผมทำบ่อยครับ เรียกได้ว่ามีเข้ามาตลอดงานประเภทแบบนี้ ไม่ตัวหนังสือธรรมดา ก็มีขอบ ตามภาพ
ทุกๆวัน ผมจะตี ตัวหนังสือก่อน และก็ตามด้วยขอบ เสมอ
หลายคนบอกให้เดินเส้น Run แต่ผมไม่เดิน แม้ลายจะกว้าง ราว 11-12 นิ้ว มันก็ไม่เคย เหยียบขอบเลย เว้นแต่ จะกดสะดึงไม่ดี (หย่อนยาน)
วันนึงผมเลยคิดว่า ลองเปลี่ยนมาตี ขอบสีขาวก่อน แล้วค่อยปักตัวหนังสือ
เพราะว่า ถ้าเรา ตี ขอบสีขาวก่อน มันก็เหมือนเราวิ่ง Run แบบ F7 ไปในตัว
ทีนี้ งานเราคงสวย เป๊ะ กว่างานก่อนๆแน่ๆ
ผมตีลายเสร็จ ด้วยความที่ ขอบงานชิ้นนี้ มันติดชิดกันมากๆ
ผมตีเสร็จ นำไปปัก อย่างภูมิใจ ว่าวันนี้เราคิดอะไรแปลกๆได้
ลองปัก 2 หัวครับ ปรากฏว่า หลุดกรอบ ไป แต่รู้สึกว่า ผ้าจะกดไม่ตึงเท่าไหร่
ก็คิดว่า เป็นเพราะ กดสะดึงไม่ตึง ไม่เอะใจอะไร
ผ่านไป 10 วันได้ ใกล้กำหนด ส่งงาน ก็เลยจะปัก ทดสอบ 1 หัว กดสะดึงแน่น เปรี๊ย
ตัวหนังสือ สีแดงเหยียบ ขอบนิดๆ
ผมก็ไปทำการเลื่อนขอบ ออกห่าง ตัวหนังสือสีแดง อย่างละนิด ๆ ให้ครบทุกจุด
เสร็จแล้วปักทุกตัว ปรากฏว่า เสียไป 4-5 ตัว ไม่สวยอีก 5
โอเค 10
ผมก็นำไปแก้งาน เลื่อขอบสีขาว ออก 3-4 รอบ แล้วมาปัก ก็เหมือนยิ่งแก้ยิ่งแย่
แก้ตรงนี้ ตัวหนังสือสีแดง ไปเหยียบขอบตรงนู้น สลับไปมา ปวดหัวไปหมด
ผนวกกับงานวันนี้ อะไรก็ไม่รู้มะรุมมะตุ้มไปหมด
***สรุป
ก็เลย ลองนั่งคิดทบทวนดู ลองทำอย่างเคยๆ ที่เราเคยทำ ก็คือ ตีตัวหนังสือก่อน แล้วค่อยตีขอบ ผมไปลองปักตัวอย่างตัว 1 ตัว
ปรากฏว่า สวยเปะ กว่าทุกตัว ที่ปักขอบสีขาวก่อนเลยครับ
ผมก็มานั่งคิดว่า เพราะ ตัวหนังสือปักทีหลัง มันอาจจะดึงผ้า ทำให้ขอบสีขาว มันหดตัวเข้ามา จนทำให้ตัวหนังสือสีแดง เหยียบขอบได้ง่าย ซึ่งไม่แปลก ทำไม เดี๋ยวตัวหนังสือเหยียบขอบ ซ้ายทีขวาที สลับไปไม่ซ้ำกันเลย
เพราะหากเราวิ่ง ตัวหนังสือสีแดงก่อน แม้ผ้ามันจะดึงเท่าไหร่ เราวิ่งขอบขาวทีหลัง ยังไงมันก็ไม่หลุดขอบครับ (มันก้าวกะโดดน้อย ทำให้ไม่ดึงมาก คิดเองนะครับ)
***โอ้ ตีลายนี่ช่างลึกซึ้งจริงๆเลยครับ เล่นเอาปวดหัวปวดสมอง ไปหมด ประสบการณ์ อันล้ำค่าจริงๆ
คุณไม่สามารถดูข้อความนี้.กรุณา
ลงทะเบียน หรือ
เข้าสู่ระบบ