ThaiEMB.com สังคมแห่งมิตรภาพ และการแบ่งปัน

เพื่อนๆสมาชิกในนี้ หลายท่านน่าจะเคยปักออเดอร์รองเท้า เเบรนด็ดังก้องโลกมาเมื่อสีบปีที่เเล้ว(NIKE ADIDAS REEBOK  อื่นๆ) เเต่ปัจจุบันนี้ ออเดอรืเหล่านี้ หายไปหรือย้านไปผลิตที่อื่น(ต่างประเทศ)
ก้เลยทำให้เราๆท่านๆต้องปรับเปลี่ยนมาปักงานผ้าหรืองานเเนวอื่นกันตามสถานการณ์ ก็เลยอยากทราบว่า ประสบการณ์ที่เเตกต่างของเเต่ละท่าน หรืออดีตความทรงจำ กับปัจจุบัน เป็นอย่างไรกันบ้าง หรือสมาชิกบางท่านอาจจะยังปักงานเเนวนี้อยู่ ก้ลองเเชร์ประสบการณ์ให้ฟังบ้างครับ

เคยปักแต่หนังหน้ารองเท้า
ไม่ว่าจะเป็นรองเท้าคีบ รองเท้าคัทชู ทั้งผ้ากำมะหยี่ หนังเทียม หนังแท้
แต่เดี๋ยวนี้มีรองเท้าสำเร็จรูปจากจีนเข้ามาตีตลาดจนโรงงานที่ผลิตรองเท้าเงียบเหงา ซบเซาลงไปมาก
จนเดี๋ยวนี้นานๆ จะมีมาครั้งครับ

แต่ก่อนต้องปักให้แต่ละเจ้าไม่ต่ำกว่าวันละพันคู่ มากันซัก 5-6 เจ้าก็ปักกันไม่ไหวแล้ว

เกรียงไกร

ผมอ่านกระทู้นี้แล้ว ทำให้อยากจะรู้ขึ้นมาทันที ก่อนอื่นอยากให้คุณkalasinpolo ช่วยเล่าประสบการณ์ ให้เพื่อนๆได้รู้หน่อยครับ น่าสนใจจริงๆ ผู้หลักผู้ใหญ่ในวงการ  ให้เกียรติแวะเข้ามาใน บอร์ด thai emb แล้ว  :016:  :067:

ไม่เคยเลยครับ

ผมคนหนึ่งเคยปักชิ้นส่วนรองเท้าแบรนด์ที่ว่ามาทั้งหมด เริ่มจาก reebok เป็นตัวแรก nike adidas timberland ecco เริ่มทำตั้งแต่ 20 หัว 2 เครื่อง เป็น 20 หัว 4 เครื่อง สุดท้าย 20 หัว 6 เครื่อง เมื่อสิบกว่าปีก่อน ขอบอกว่าออเดอร์เยอะมากๆ เปิดกะทำ24 ชั่วโมง  คุ้มมากๆ   มาระยะหลังนี้โรงงานรองเท้าปิดตัวไปหลายๆที่ แม้แต่เจ้าปักใหญ่ๆที่ฝังตัวอยู่ตามโรงงานเองก็ยังต้องย้ายออกไปหมด ตอนนี้ก็คงเหลือ โรงงานรองเท้าไม่กี่โรงที่ยังมีออเดอร์เต็มๆ  มาปัจจุบันนี้ทำงานแค่วันละ 8 ชั่วโมง ตั้งแต่ต้นปีมาออเดอร์แบรนด์ที่ผมทำอยู่เพิ่งจะเต็มเมื่อปลายเดือนกันยายน เด็กๆโรงงานทำวันอาทิตย์มา 3 อาทิตย์ติดต่อกันละ ออเดอร์รองเท้าใช่ว่าจะสวยหรูเสมอไป มีขึ้นมีลง ปักบ้้าง ช๊อตบ้าง สกรีนบ้าง แล้วแต่เทรนด์ครับ

ประสบการณ์ในการปักรองเท้าในสมัยก่อนเมื่อประมาณสิปกว่าปีที่เเล้ว ออเดอร์บูมมากครับปักกันไม่หวาดไม่ไหว หลายๆโรงงานในบ้านเรามีทั้งนายทุน เกาหลี ไต้หวัน ฝรั่ง เครือสห....น์  ปิยวั....น์  วงศ์ไพ.. ย่านบางบอน โรงงานตั้งกระจายอยู่ประเทศตามนิคมอุตสาหกรรมต่างๆ โรงปักสมัยก่อนยังไม่เยอะเหมือนปัจจุบัน โรงปักที่รับปักก้มีไม่กี่เจ้าที่ทำงานด้านนี้ เครื่องปักที่ใช้ปักต้องเป็นบารูดันซะส่วนใหญ่เพราะ ถึก ทน เเข็ง ชื้นส่วนเป็นเหล้กซะส่วนใหญ่ เพราะ วัตถุดิบส่วนใหญ่จะเป็น หนังเเท้ หนังเทียม พียู พีวิซี หนังกลับ หนังโฟทเตอร์ ฟองน้ำหน้าผ้า ผมอยู่โรงปักที่ค่อนข้างจะใหญ่ กำลังการผลิตเยอะเครื่องจักรนับร้อยเครื่อง ยีสิบสามสิบสาขา เเบ่งกันดูเเลเจ้านายผมการคลาดสุดยอดมาก  ลักษณะการปักงานรองเท้า จะไม่เหมือน การปักงานเสื้อผ้า  เช่นการจัดการด้านจำนวน ชิ้นส่วนประกอบ ระดับคุณภาพของตัวปัก ข้อจำกัดของวัตถุดิบในการปัก ตำเเหน้งปักที่ค่อนข้างคลาดเคลื่อนได้น้อยมาก เเผนการผลิตของลูกค้าบีบคั้นหัวใจมาก ต้องผลิดให้ทันเเผนของเขา ถ้าผลิตไม่ทันเขาตกไลน์ผลิตเลย วัตถุดิบถ้าปักเป็นพวกหนังหนาๆ เเล้วปักดิ้นเงินดิ้นทอง นี่ เเทบส่งงานเขาไม่ทันเเบบวันต่อวัน จำนวนออเดอร์หนึ่งต่อรุ่นรองเท้า เป็นหมืนคู่หรือสามสี่หมื่นคู่ เเล้วเเบ่ง  LOT  เเต่ละ LOT  จะเเยกเป็น ไซส์รองเท้าตามขนาดที่เราสวมใส่กันนี่เลยเริ่มตั้งเเต่ ไซส์ 5-5T 6-6T  7-7T 8-8T 9-9T 10-10T 11-11T 12-12T  13-13T  14-14T  15-15T(ตัว T มันคืออะไรหนอ บางคนสงสัยเเน่) ไซส์ที่กล่าวมา จะเเบ่งลายปักเป็นกรุ๊บขนาดลายปัก เช่น ไซส์ 5-8T เป็นลายเล็ก 9-12T  เป็นลานขนาดกลาง  13-15T  เป็นลายขนาดใหญ่(ไม่เหมือนงานปักผ้าส่วนใหญ่มีขนาดลายเดียว) ผืดลายไม่ได้ครับ ผิดลายเมื่อไร เสียโดนเคลมทันที ชิ้นงานรองเท้าใบมีดปั็มงานจะติดเบอร์ไซส์มาให้ด้วยเลยที่ริมชิ้นงาน หยิบชิ้นงานมาดูปั๊บจะรู้ทันทีเลยว่าเป็นเบอร์อะไร เป็นตัว V เป็นเบอร์เต็ม ตัว U เป็นเบอร์ครึ่ง เช่น ตัว T  ภาษาเขียน หมายถึง ครึ่งครับ เช่น 5T  คือ เบอร์ห้าครึ่ง  (หายสงสัยเเล้วนะ) ในการปักงานวัสดุที่เป็นรองเท้าบางชนิดต้องระมัดระวังเรื่องของเสียเกินเปอร์ที่ลูกค้าตั้งไว้ ถ้าเกินเคลมลูกเดียว  วัสดุที่เป็นหนัง เข็มเกินเเค่เข็มเดียว เเก้ไขไม่ได้เลยครับ เสียทันทีื เพราะหนังเป็นรู  สีไหมต้องเหมือนกันเป็นะเพี้ยนไม่ได้เลย ถึงจะเป็นไหมเดียวเบอร์เดียวกันต่าง LOT ต้องเทียบก่อนปักทุกครัง ระวังชิ้นหนังเเตก เป็นฟันปล่า ตำเเหน่งปักบางชื้นงานเคลื่อนได้ไม่เกิน มิล (ทำได้ไง) เเพทเทิร์นใสวัดกันประกบเลยกับ Qc INLINE ของลูกค้า มาเฝ้าเลยกันงานที่ไม่ได้คุณภาพก่อนเข้า LINE ของเขา (ทะเลาะกับบ้างก็มี เดียวลูกพี่เคลียร์ตามหลัง)ในการปักงานรองเท้า มันมีข้อดีครับวัตถุดิบส่วนใหญ่จะเเข็ง วีราเน ใช้ขึงเฟรมอยา่งเดียว  ใช้รองปักเเทบไม่ได้ใช้เลยประหยัดเวลามาก ชิ้นงานเล็ก หยิบจับง่าย ประหยัดพิ้นที่ในการผลิต ไม่เหมือนงานผ้าสิ้นเปลืืองมากออเดอร์รองเท้าดีอีกอย่างครับชิ้นเยอะ รองเท้าบางรุ่น ข้างเดียวมีชิ้นส่วนที่ปักบางรุ่นมีถึง  5 ชิ้นส่วน หนึงคู่ต้องปัก 10 ชิ้นงาน ออเดอร์ สี่หมื่นคู เป็นกี่ชิ้นส่วน ราคาปักต่อคู่เป็นเท่าไรคิดดุครับ ขอบอกเลย ราคาสมัยนั้นดีมากๆๆๆ ไม่เหมือนสมัยนี้คนละเรื่องกับราคางานปักผ้าในวันนี้ ออเดอร้เจ้านายไม่ต้องวิ่งหาใหม่ มันไหลมาต่อเนื่องพื้นที่ทั้งโรงปัก หาที่จะเก็บงานยังไม่พอเลย เเละสมัยนั้นผมยังไม่โตเท่าไร ทำงานปักรองเท้าเเรกๆก้เครียดกินทุกวัน งานเสีย งานไม่ทันปักไม่ออก ก็ค่อยๆคิดหรือหาวีธิจนเอาอยู่ครับหมดปัญหา ประสบการณ์ในความทรงจำเเละ ผมว่ามันคงไม่หวนมาเเล้วครับออเดอร์ปักเเบบนี้ คนรุ่นใหม่ๆบางคนที่เปิดโรงปัก อาจจะไม่มีโอาสได้เห็นครับ  สมัยนั้นผมไม้เคยคิดเลยครับว่าจะมีโอกาสได้มีเครื่องปักเหมือนปัจจุบัน เพราะราคาเครื่องเเพงมาก มีขาย สองสามยี่ห้อเอง ประสบการณ์ปักรองเท้านี่ผมอยู่กับมาค่อนข้างจะเป็นชีวีตของมันที่ผมยกให้เลย โรงงานโซนภาคตะวันออก ผมได้เครียดกับมันมาพอสมควรเเทบทุกโรงงาน รองเท้าพวกเเบรนดังๆเหล่านี้ ผมไม่เคยซื้อสวมเลยครับ เเค้นฝังใจ ทำยากทำเย็นนัก เครียด  หลังจากที่ออเดอร์ที่เคยรุ่งโรจน์ กลับมารุ่งริ่งหลีง ปี 2540 ทั้งผมเเละเจ้านายต้องดิ้นรน หาออเดอร์ใหม่เป็นงานปักผ้าเเทน เเต่ก็ยังมีให้ทำจนถึง ปี 2548 เเต่ไม่ค่อยเยอะ  ผมต้องจากเจ้านายตั้งเเต่ปี 2542 มาจับงานด้านปักผ้า ไนกี้อีกเเหละ ประเภทปัก สนามเทนนิส สวูชทุกขนาด เเคคอาย อื่นๆ  ของ ยักษ์ใหญ่ผ้ายึดเเห่งคลองขวาง หนองเเขม นันๆๆๆ... เทกไทล์ ครับ   ประสบการ์ปักรองเท้าอยู่ในใจผมตลอดครับ สู้กันมากับลูกพี่ สุดที่รักเเละนับถือของผม อยู่ในเวปนี้เเหละครับ ท่านไม่ค่อยเปิดตัวครับ เข้าเวป ก้เเค่ถือไฟฉายส่องกระทู้คนอิื่นๆๆ
 ไปเรื่อยๆครับ  ประสบการณืท่านอื่นเป็นอย่างไรบ้างครับ เกี่ยวกับการปักงานรองเท้า เเชร์ให้ย้อนความทรงจำกันบ้างนะครับ

ขอบคุณมากเลย ผมอ่านแล้วมีความสุขจริงๆครับ นับถือครับ ประสบการณ์ติดตัวไป ก็สูญสลาย  นำมาถ่ายทอดให้คนรุ่นลูกรุ่นหลาน ได้รับรู้ และนำมาใช้ประโยชน์ ยิ่งจะมีค่ามากมาย และหาซื้อไม่ได้ครับ :067: :067: :067: :016: